Kwestia bezpieczeństwa jest niezwykle istotnym stanem świadomości i także gwarancją jej utrzymywania. Daje ono bardzo potrzebne do życia poczucie stabilności i zezwala na rozwój ludzi.
Taka potrzeba zgodności oraz ładu jest jedną z podstawowych potrzeb osoby ludzkiej i cechuje się całkowitym brakiem obawy przed utratą takich walorów jak dobre samopoczucie, życie, emocje, szacunek czy dobra fizyczne i niematerialne.
Źródło: http://www.flickr.com
Północnoamerykański psychoterapeuta o imieniu Abraham Maslow, jeden z najbardziej istotnych popularyzatorów nurtu socjologii transpersonalnej oraz humanistycznej, sprawił, że konieczność bezpieczeństwa jest podstawą schematu psychiki. Zgodnie z jego wzorem, to z niej rozwija się chęć przynależności, która z kolei ma postać chęci znalezienia miłości, ta natomiast potrzeby szacunku, żeby roztopić się w życiowej potrzebie samorealizacji.
Konieczność bezpieczeństwa może przejawiać się w swej postaci międzyludzkiej i społecznej oraz stanowiąc podstawę istnienia i organizowania w codziennym życiu państwa oraz społeczeństwa. Można by porównywać to do ścian, którymi się torujemy od potencjalnych niebezpieczeństw, które pochodzą ze świata zewnętrznego, z okalającej nas rzeczywistości. Murów, które tworzą poczucie naturalności, normalności czy stabilizacji, które wybudowaliśmy sobie wokół naszej pozycji zawodowej oraz w pozycji rodzinnej czy tej społecznej. Inny naukowiec nazwał te formy bezpieczeństwa mianem fiksacji, na jakich się opiera społeczeństwo.
Bezpieczeństwo w sensie ogólnym obejmuje zabezpieczenie potrzeb egzystencjalnych, konieczność wytrwania, pewności, tożsamości, stabilności czy samodzielność albo ochrony stanu oraz jakości życia.